بزرگنمايي:

کرد آنلاین - مدیر کل میراث فرهنگی کردستان از مصوب شدن شهرستان مریوان به عنوان شهر جهانی کلاش (پافزار کُردی) خبر داد و گفت: کلاش مریوان به عنوان یک محصول صنایع دستی کردستان در فهرست آثار جهانی سازمان یونسکو به ثبت رسیده است.
سید محسن علوی، افزود: مریوان به عنوان شهر صنایع دستی در بین آثار باستانی و گردشگری کشور ثبت ملی شده است و پیگیری ثبت این شهرستان به عنوان شهر جهانی کلاش از 2 سال قبل توسط این سازمان شروع شده بود.
به گفته وی، ثبت جهانی کلاش و قرارگیری مریوان به عنوان شهر جهانی این هنر، علاوه بر توجه بیشتر به این صنعت دستی 2 هزار ساله باعث می شود سایر هنرها و آثار باستانی آن در اطلاعات گردشگری جهان مورد توجه قرار بگیرد.
وی افزود: وجود چهار هزار و 355 هنرمند فعال در زمینه تولید کلاش کُردی مهمترین پتانسیل ثبت این کفش به عنوان یک هنر و شهر مریوان به عنوان یک شهر صنایع دستی در جهان است که تا کنون 2 هزار و 635 هنرمند کلاش باف این شهرستان موفق به دریافت کارت مهارت شده اند.
به گفته وی، تاکنون چهار شهر کشور با قابلیت های مختلف شامل مشهد مقدس شهرجهانی سنگ های قیمتی، اصفهان شهر جهانی صنایع دستی، تبریز شهرجانی فرش و لاجین به عنوان شهر جهانی سفال در سازمان جهانی یونسکو به ثبت رسیده است و مریوان به عنوان شهر جهانی کلاش و صنایع دستی به عنوان پنجمین شهر ثبت شده ایران در این فهرست است.
نصب المان‌ کلاش در سطح شهر، تشکیل کارگاه های بافندگی کلاش، تبلیغات سطح شهر و تدریس هنر بافندگی کلاش در دبیرستان کار و دانش از جمله اقدامات انجام یافته در مریوان برای جهانی شدن کلاش مریوان بوده که طی 2 سال گذشته انجام شده است.
کلاش کُردی، هنر و جز صنایع دستی با قدمتی بیش از 2 هزار سال مختص مناطق کردستان است که در 2 طرح ساخته می شود که طرح اول مخصوص آقایان است که کفه آن ضمخت و دارای نوک برآمده است تا در پای مردان که به کارهای سنگین و کوهپیمایی زیاد می پردازند از استحکام خاصی برخوردار باشد.
طرح دوم نیز مخصوص دختران و زنان است که دارای کفه ای زیبا و رنگین در رنگ های مختلف با همان مواد اولیه اما نسبت به طرح اول از لطافت خاصی برخودار است.
کفه کاملا پارچه ای و نخی، تنها پا افزار برخوردار از خط تقارن در جهان از ویژگی های کلاش کُردی است و علاوه بر آن به دلیل استفاده از مواد کاملا طبیعی در ساخت آن از جمله کفش های باستانی سازگار با محیط زیست است.
کلاش کاملا پارچه ای است و رویه آن نیز نخ است٬ پا مطلقا داخل آن عرق نمی کند و با توجه به خاصیت اسموزی کلاش٬ رطوبت داخلی کلاش از طریق پارچه و نخ به بیرون هدایت می شود که این موضوع باعث می شود ضمن جذب رطوبت پا نیز خنک شود و این خاصیت را درهیچ پای افزاری نمی توان دید.
کلاش تنها پای افزاری است که دارای خط تقارن است به این معنی که چپ و راست برای آن نیست و برای حفظ این فرم و مدل باید هرچند مدت کلاش را راست و چپ و یا چپ و راست پا کرد.
پیاده روی با کلاش متناسب با فرم و مرفولوژی پاها می باشد، کفه آن و قسمت سینه گود پا بر آمده و در پاشنه پا بر جسته است؛ این فرم باعث رفع خستگی و عدم خسته شدن پاها در هنگام پیاده روی می شود.
از نظر زیست محیطی هیچ نوع آلودگی محیط بعد از استفاده آن ایجاد نمی شود، چون مواد مصرفی آن کاملا طبیعی است و در خاک کمتر از یک سال تجزیه و به عناصر طبیعی خود تبدیل می شود در حالی که سایر پای افزارها چند سال طول می کشد که تجزیه شود.
در ساخت و تولید این پای افزار هیچ نوع دستگاه صنعتی دخیل نیست و این امر باعث می شود زمینه اشتغال را برای افراد زیادی در منطقه ایجاد کند و مواد اولیه مورد نیاز برای کلاش پارچه نخی مانند متقال٬ چلوار٬ نخ تابیده شده نمره٬ لایه، لایه پوست٬ یا چرم گاو است.
کلاش بافی علاوه بر مریوان در شهرستان های مختلف کردستان سنندج، دیواندره، سروآباد و کامیاران و سقز نیز رواج دارد اما مریوان به علت تعداد فعالان بیشتر به عنوان مرکز تولید این کفش محسوب می شود.
ارغوان بافی (تهیه سبد و لوازم تزئینی از ترکه های چوب)، جولایی هنر ساخت انواع شال از پشم گوسفند و بز مرخُز، گلیم و جاجیم بافی نیز از دیگر صنایع دستی شهرستان مریوان است.
این شهرستان در 130 کیلومتری شمال غربی سنندج مرکز استان کردستان و در همسایگی مرز ایران و عراق قرار گرفته‌ است و تا کنون 51 اثر تاریخی این شهرستان در فهرست آثار باستانی کشور به ثبت رسیده است.
علاوه بر آن این شهرستان دارای 135 اثر باستانی شناسایی از دوره های مختلف تاریخی از هزاره سوم قبل از میلاد تا دوره های مختلف معاصر است که 50 درصد این آثار قابلیت ثبت در فهرست آثار باستانی کشور را دارند.
بازارچه مرزی مریوان، روستاهای قلقله، کماله، کانی میران و سرنژمار، غار کونا شم شم، ناو طاق، دشت بیلو، پل گاران و آبشار کویله از جاذبه های گردشگری مریوان است.
استان کردستان دارای یک هزار و 519 اثر تاریخی شناسایی شده شامل آثار باستانی، غارهای طبیعی، درختان کهنسال، میراث منقول، قنات و مکان های طبیعی است و هم اکنون 828 مورد از این تعداد شامل 763 اثر تاریخی، هشت مورد میراث طبیعی، 49 مورد میراث معنوی و هشت مورد میراث منقول است.