چاپ

عصرکرد- کودکی که وارد مهد شود، تغییرات بسیاری در رفتار و حرف زدنش دیده می‌شود، در واقع اگر بچه‌ای دیر زبان باز کرده، حضورش در جمع هم سالانش باعث شده سریع‌تر به حرف بیافتد، آن‌ها با زبان هم آشنا هستند و راحت‌تر هم کلام می‌شوند.

ترسیدن کودک برای حضور در یک محیط جدید اتفاق عجیبی نیست، بچه‌ها از ابتدا تنها با مادر و پدر و در ‌‌نهایت خانواده درجه یک در ارتباط اند و همه خواسته‌هایشان توسط آن‌ها بی‌چون و چرا اجرا می‌شود. غریبه ترین محیط اجتماعی برای آن‌ها پارک و فضاهای بازی بوده که مدت موقتی را در آنجا هستند و مادر همراه آنهاست.

ناگهان جدا شدن از این امنیت و حضور در یک جمع پر از بچه با کسی غیر از مادر، دشوار است، بچه‌ای که تا دیروز همه اسباب بازی‌ها برای خودش تنها بوده امروز باید آنها را شریک شود، هر وقت خواسته‌ای داشته سریعا اجرا می‌شد حالا شاید برای خواسته‌هایش مجبور شود کمی منتظر بماند، درک همه این‌ها برای یک کودک سه ساله سخت است اما در ساختن شخصیتش تاثیر مهمی دارد .

مختار ویسانی اظهار کرد: اصولا، در کنار آموزش مهارت‌های اجتماعی و رفتاری به کودکان در دوره آمادگی (پیش دبستان)، شاید یکی از بارزترین و مهم‌ترین اهداف این دوره، تشخیص زود هنگام اختلالات مختلف در کودکان باشد.

وی با بیان اینکه تشخیص‌های اولیه در اغلب اوقات توسط مربی و یا والدین صورت می‌گیرد و به متخصصین مربوطه جهت مصاحبه تشخیصی ارجاع داده می‌شوند، تصریح کرد: از جمله مهم‌ترین این‌ اختلالات می‌تواند به اختلال بیش فعالی و نقص توجه، دیرآموز بودن، اختلالات طیف اتیسم، اضطراب و پرخاشگری اشاره کرد.

متخصص روانشناسی کودک و نوجوان در کردستان، بیان کرد: در صورتی که اغلب این اختلالات در سنین قبل از مدرسه شناسایی و جهت درمان اقدام شود، می‌تواند از دیگر پیامدهای منفی آن پیشگیری کرد و اجازه نداد به خود پنداری و اعتماد به نفس کودک در کلاس اول، آسیبی برساند.

ویسانی افزود: اولین محیطی که کودکان، به طور جدی محک می‌خورند و توانایی‌های ذهنی، جسمانی و اجتماعی آنها در معرض قضاوت خود و دیگران قرار می‌گیرد، محیط مدرسه است.

وی گفت: اگر کودکان در همان روزها و ماه‌های اولین سال تحصیلی (کلاس اول) از نظر تحصیلی و اجتماعی احساس ضعف، ناتوانی و حقارت کنند طبیعتا یک خودپنداری منفی و ناخوشایند در آنها شکل خواهد گرفت که همانند شبحی ترسناک بر تمام ابعاد شخصیتی کودک سایه خواهد انداخت.

متخصص روانشناسی کودک و نوجوان در کردستان، با اشاره به اینکه دوره آمادگی، دوره طلایی برای شناسایی نقاط قوت و تقویت کودکان است، عنوان کرد: تشخیص این نقاط در دوره آمادگی باعث شده که نقاط ضعف به کلاس اول دبستان انتقال نیابد و کودک را از مدرسه گریزان و بی انگیزه نکند.

اهمیت دوره آمادگی برای کودکان

در ادامه این گزارش یدالله رحمانی، متخصص روانشناسی کودک و نوجوان، با بیان اینکه کودکان با احساس شگفتی و عشق به یادگیری وارد آمادگی می‌شوند، بیان کرد: در دوره آمادگی کودکان با درگیر شدن در تکالیف یادگیری و تجربه مستقیم و دستکاری محیط احساس شور و اشتیاق بالایی دارند.

وی افزود: تجارب مثبت کودکان در دوره آمادگی می‌تواند اعتماد به نفس و احساس شایستگی آنها را ارتقاء دهد.

وی با اشاره به اینکه توجه به اصول اساسی می‌تواند در پایه ریزی برنامه‌ای مناسب برای دوره آمادگی مفید فایده باشد، خاطرنشان کرد: برقراری ارتباط مناسب با کودکان، تأکید بر اهمیت بازی برای کودکان، اهمیت یکپارچه بودن یادگیری، همکاری خانواده با برنامه های یادگیری کودکان، تأکید بر آموزش هدفمند برای ارتقای تجارب یادگیری کودکان و ایجاد برنامه‌ای دقیق و متناسب با علایق و توانایی های کودکان ضروری به نظر می‌رسد.