چاپ

کردانلاين- `خرده روايت هاي ساعت جنون` نامي بامُسما براي نمايش تئاتري است که اين روزها در شهرستان قروه اجراء مي شود و هدف آن به تصوير کشيدن روزمرگي آغشته به مشکلات همساني است که بسيار مبتلا به و گريبانگير جامعه بيمار امروز است.
اين نمايشنامه در قالب روايتي زيبا از زندگي فردي است که در نتيجه عدم تعمق در افکار خود به خطا رفته و نتيجتا در ذهن اقدام به خودکشي را مي پروراند. ادامه اين داستان با وجود صحه گذاردن بر مشکلات در زندگي و در عصرجديد اين سوال را مطرح مي کند که آيا نيستي و نابودي به دست خويش راهي عقلايي است.
اين نمايش پاسخ به اين پرسش بزرگ را به خود بيننده وا مي گذارد که هم او مي بايست با قراردادن خود به جاي بازيگر صحنه صواب را از ناصواب در زندگي شخصي تميز دهد.
کارگردان نمايش `خرده روايت هاي ساعت جنون` در رابطه با اين نمايش گفت: تنهايي يک فرد با خودش و کلنجار رفتن با واقعيت هاي اتفاق افتاده مي تواند انسان را به حد جنون برساند.
يونس صحرارو با بيان اينکه اين نمايش بيان و آشنا کردن تماشاگر با مشکلاتي است که امکان به چالش کشيدن انسان را دارد، افزود: اين مشکلات مي تواند افراد را به راه هاي مختلفي بکشاند و در اين ميان دفاع در برابر قضاوت ها اثرگذار خواهد بود.
به گفته وي موضوع اين نمايش درگيري هاي فکري انسان با خود است و تصميم هايي که در نهايت مي تواند منجر به خطا رفتن شود.
صحرارو در ادامه افزود: در اين نمايش برداشت هاي آزاد تماشاگر مي تواند بيانگر بازخورد در کنار گفتمان حقايق به زبان هنر باشد.
اين کارگردان تاکيد کرد: همه آدم ها گاهي در تنهايي با خود مشورت مي کنند و درگير بودن يک انسان با خود و اتفاقات روزانه ايي که در اطراف ما مي افتد شايد به ظاهر اهميت نداشته باشد اما بسياري از انسان ها تصميم هايي پس از همين مشورت با خود مي گيرند و بايد تلاش براي رسيدن به نگاه درست شکل بگيرد.
وي هدف اصلي گروه نمايش `پيدا` را آشنا کردن مردم با فرهنگ تئاتر ديدن دانست و اظهار کرد: بيان کردن يک اتفاق به شکل تصوير در قالب زبان هنر بسيار تاثيرگذار است.
صحرارو گفت: تعداد بازيگران اين نمايش پنج نفر شامل دو بازيگر اصلي و سه بازيگر کمکي هستند و اين نمايش از 27 شهريور تا دوم مهر سال جاري به مدت 45 دقيقه در کانون شهيد مطهري شهرستان قروه برگزار مي شود.
بهزاد فرماني نويسنده نمايش خرده روايت هاي ساعت جنون نيز گفت: اين نمايش برداشتي از تفکرات يک انسان است و علاوه بر نفوذ به ذهنيت يک فرد، معضلات جامعه امروز را هم به تصوير مي کشد چرا که افکار آدمي به دغدغه هاي جامعه پيوند خورده و شکل گرفته است.
وي با اشاره به اينکه اتفاقاتي که در جامعه رخ مي دهند بيانگر واقعيت هايي هستند که از آن غافل شده ايم، اظهار کرد: اين نشان دهنده آن است که افرادي وجود دارند که با تنهايي خود درگيرند و در هياهوي اجتماع، چندان روي ريل آگاهي نيستند.
فرماني، فرهنگ درست ديدن و شنيدن و فکر کردن را در بالا بردن آگاهي جامعه مهم دانست و گفت: هميشه استفاده غلط از امکانات در کنار نگاه نادرست به زندگي و جامعه باعث مي شود انسان در مسير صحيح و آرام بخش قرار نگيرد بنابراين ما در اين نمايش به دنبال برداشتن عينک بدبيني و بيان درک درست از واقعيت ها هستيم.
به گفته وي هدف اصلي از نگارش و به اجرا درآوردن اين نمايش تحليل برداشت ها و قضاوت هاي ناآگاهانه از مسايل مختلف است.
اين نويسنده در ادامه با اشاره به اينکه تصميم شخصيت اصلي اين نمايش حول محور خودکشي مي چرخد افزود: اين مسئله به اعتقاد بسياري از روانشناسان زماني رخ مي دهد که انسان به ديوانگي محض و يا همان جنون رسيده باشد.
فرماني اظهار کرد: هر چه به انتهاي نمايش نزديک مي شويم برداشت ها و نگاه هاي مخاطب متفاوت تر خواهد شد و اين آزادي فکر را ايجاد مي کند که با وجود مشکلاتي که هست آيا خودکشي کردن مي تواند راه حل نهايي باشد.
به گفته وي دغدغه هاي امروزي جامعه به دليل افزايش بي اعتمادي، بدبيني و بي تفاوتي ميان افراد و خانواده ها نسبت به گذشته بيشتر شده است.
فرماني در پايان با بيان اينکه برداشت نمايش باز است و تماشاگر مي تواند هرگونه برداشتي را داشته باشد افزود: تمام محور نمايش از مشکلات اقتصادي، اجتماعي و خانوادگي تا مشکلات دروني آدم ها را با خود به همراه دارد و پيام نمايش اين است که اتفاقاتي از اين دست براي همه وجود دارد اما آنچه در اين بين مهم است چطور نگاه کردن به مسائل است.