چاپ

کرد آنلاین - سنندج - یکی از ظرفیت های طبیعت گردی در استان کردستان که از آن غفلت شده ولی می تواند به رشد گردشگری و در نتیجه افزایش میانگین درآمد سرانه مردم کمک کند، مناطق حفاظت شده و زیستگاه های حیات وحش است.
به گزارش خبرنگار ایرنا، بوم گردشگری یا طبیعت ‌گردی (آکوتوریسم) گونه ‌ای از گردشگری است که در آن مردم برای دیدار از مناطق طبیعی بکر و دست‌ نخورده و گیاهان و جانواران موجود در فضاهای طبیعی بدون آسیب رساندن به گونه ها سفر می ‌کنند.
کردستان دارای چهار منطقه حفاظت شده شامل منطقه حفاظت شده بدر و پریشان قروه، منطقه حفاظت شده بیجار، منطقه حفاظت شده عبدالرزاق سقز، منطقه حفاظت شده شاهو و کوسالان سروآباد، یک پناهگاه حیات وحش و تالاب بین المللی دریاچه زریبار مریوان و 2 منطقه شکار ممنوع زرینه اوباتو و دشت بیلو در نزدیکی تالاب زریبار است.
از مساحت 29 هزار و 137 کیلومتر مربعی استان کردستان، 10 درصد در قالب مناطق حفاظت شده و شکار ممنوع تحت مدیریت حفاظت محیط زیست قرار دارد.
همچنین از مساحت 2 میلیون و 937 هزار هکتار استان، بیش از 374 هزار هکتار را جنگل تشکیل می دهد که همه این نعمات ظرفیت خوبی برای گسترش گردشگری طبیعی است که تاکنون بهره چندانی از آنها گرفته نشده است.
میانگین درآمد سرانه استان کردستان در مقایسه با استان های دیگر پایین تر است و بهره گیری از گردشگری بویژه طبیعت گردی می تواند به ارتقای میانگین درآمد سرانه کمک کند.
از مناطق مختلف تحت مدیریت محیط زیست کردستان، شامل مناطق حفاظت شده، پناهگاه حیات وحش و منطقه شکار ممنوع، تنها تالاب زریبار مریوان تا حدودی به لحاظ طبیعت گردی مورد بهره برداری و استفاده قرار گرفته است.
راه اندازی تورهای پرنده نگری در کنار تالاب زریبار از جمله گام هایی بود که در چند سال اخیر در راستای گسترش طبیعت گردی در استان کردستان برداشته شد که استقبال خوبی هم از آن شده است.
از دیگر مناطقی که ظرفیت بهتری دارد و می تواند در اولویت تقویت برای بوم گردی قرار گیرد منطقه حفاظت شده بیجار است.
این منطقه بدلیل وجود گونه های مهم گیاهی و جانوری بویژه قوچ و میش ارمنی تحت حفاظت و مدیریت اداره کل حفاظت محیط زیست کردستان قرار دارد و وجود همین گونه زیبا و پرجنب و جوش در کنار طبیعت خاص آن می تواند جاذبه خوبی برای گردشگران باشد.
این منطقه در خرداد 1350 با مساحتی معادل 72 هزار هکتار به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام شد، مساحت این منطقه بر اساس تغییرات حاصل شده اکنون به حدود 32 هزار هکتار کاهش یافته است.
سایتی در دل این منطقه برای نگهداری برخی وحوش تحت حمایت ایجاد شده که علاوه بر وجود آهو و گوزن تعدادی قوچ و میش ارمنی را نیز در خود قرار داده است.
این سایت با توجه به محدوده مشخص و فنس کشی شده، می تواند یک مکان مناسب برای گردشگران و حضور آنها باشد و از اولویت های دستگاه های مرتبط بویژه حفاظت محیط زیست باید آماده سازی آن برای جذب گردشگر باشد.
این سایت علاوه بر اینکه می تواند مشوق حضور گردشگرانی در استان کردستان و شهرستان بیجار شود و منبع درآمدی برای مردم منطقه ایجاد کند می تواند برای محیط زیست که از اعتبارات محدودی برخوردار است هم روزنه جذب درآمد شود.
مدیرکل حفاظت محیط زیست کردستان در رابطه با امکان بهره گیری از این سایت به عنوان یک ظرفیت گردشگری گفت: برنامه هایی برای بهبود وضعیت این سایت و رفع کمبودها و مشکلات آن داریم که پس از آن می تواند شرایط مناسب تری برای بازدید گردشگران پیدا کند.
فریبا رضایی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: سایت نگهداری وحوش در بیجار با کمبود علوفه مواجه است و فضای حال حاضر آن برای زیست گونه های جانوری نامناسب است.
وی با اشاره به یکی از برنامه ها برای بهبود شرایط سایت اضافه کرد: در نظر داریم با اجاره یک زمین یا تملک آن به کشت یونجه در آن اقدام کنیم تا علوفه مورد نیاز وحوش این سایت از این طریق تامین شود.
رضایی تامین مرتب و مستمر آب از طریق آبشخورهای سایت و بهبود مراقبت های بهداشتی در آن را از دیگر امور ضروری دانست که در برنامه های اداره کل حفاظت محیط زیست کردستان قرار دارد.
وی در رابطه با طبیعت گردی و نقش این اداره در گسترش آن یادآور شد: مکان هایی که قابلیت جذب گردشگر دارند با همکاری میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مشخص شده و محیط زیست با ملاحظات زیست محیطی در مورد آن اعمال نظر می کند.
مدیرکل محیط زیست کردستان تاکید کرد: نظارت های محیط زیست در این راستاست که کمترین تعدی بر این محیط ها صورت گیرد و کمترین تنش برای وحوش در آنها بواسطه حضور گردشگران ایجاد شود.
سایت نگهداری از حیوانات بیجار در ابتدا برای نگهداری و تکثیر گوزن های زرد که روزگاری در این مناطق زندگی می کردند ایجاد شد، اما به هدف خود که تکثیر و رهاسازی گوزن ها بود دست پیدا نکرد و امروز علاوه بر آهو از تعدادی قوچ و میش که بیشتر بدلیل آسیب دیدگی مهمان این سایت هستند، نیز نگهداری می کند.
این سایت در سال 1386 به مساحت 40 هکتار در 2 فاز اجرا شد و در فاصله 18 کیلومتری شمال بیجار در اراضی صلوات آباد قرار گرفته است.
با اینکه بارها اداره حفاظت محیط زیست برای پذیرش بازدیدکنندگان از این سایت اعلام آمادگی کرده اما هنوز آنطور که مورد نظر بود به محلی برای پذیرش گردشگر تبدیل نشده که شاید در کنار نبود امکانات لازم، عدم اطلاع رسانی و معرفی از دلایل اصلی این عدم موفقیت باشد.
فعال محیط زیستی کردستانی که یکی از کارشناسان محیط زیست استان است هم این سایت را فرصت مناسبی برای جذب گردشگر می داند به شرطی که امکانات لازم برای آن فراهم شود.
علی اکبر عامری فر اظهار داشت: امکاناتی همچون راه دستیابی و تجهیزات مناسب و دوربین که بتوان از فاصله دورتر بدون ایجاد مزاحمت گونه های جانوری را دید، برای این سایت ضروری است.
وی در رابطه با اینکه آیا می شود اجازه ورود گردشگران را به مناطق حفاظت شده داد، گفت: این کار می تواند در عین اینکه انسان ها را با طبیعت آشتی دهد بهترین راه برای کسب درآمد باشد و موجب شود اجازه و صدور پروانه شکار از سوی اداره محیط زیست هم بشدت کاهش یابد.
عامری فر تاکید کرد: حضور گردشگران در مناطق حفاظت شده البته باید با همراهی محیطبانان باشد ضمن اینکه در فصل زادآوری ممنوعیت حضور در این مناطق لحاظ شود.
وی گسترش زمین های کشاورزی و ورود دام به مناطق حفاظت شده را از تهدیدهای پیش روی این مناطق دانست که شاید بتوان با بهره گیری از گردشگری از حجم این تهدیدها کاست.
در شرایطی که بدلیل مشکلات کمبود آب امکان توسعه کشاورزی در کردستان محدود است و زمین های زیر کشت موجود هم ممکن است در آینده نتواند زیر کشت برود و ایجاد صنایعی که اشتغالزایی مناسبی برای استان ایجاد کند هم نیاز به اعتبارات ویژه، زیرساخت و زمان طولانی دارد، بهره گیری از نعمات خدادادی با تاکید بر حفظ آن برای افزایش درآمد مردم این خطه می تواند گزینه راحت تر و زودبازده تری باشد.
6108/9102