عصر کرد - به گزارش ورزش سه، انتشار ویدئویی از یک صحنه جالب در بازی ایرانجوان بوشهر و شهرداری بندرعباس در لیگ دو و قضاوت جنجالی گروه داوری مسابقه در این صحنه حواشی زیادی را به دنبال داشت و با وجود اینکه این مسابقه مربوط به دو فصل قبل است اما با این حال به شدت در فضای مجازی مورد توجه قرار گرفت.
در این صحنه ابتدا داور مسابقه یک برخوردی نسبتا ساده را پنالتی اعلام می‌کند و سپس کمک داور دو بار پس از مهار پنالتی توسط دروازه‌بان دستور به تکرار ضربه می‌دهد که البته دروازه‌بان بار سوم هم پنالتی را مهار می‌کند.
انتشار گسترده این ویدئو در فضای مجازی باعث شد تا گفتگویی با حسین یزدانی، داور این مسابقه، داشته باشیم تا او در گفتگو با خبرنگار ما درباره این تصمیمات جنجالی توضیح بدهد.
ساعتی پس از این مصاحبه، به سراغ علی خسروی، با دروازه‌بان شهرداری بندرعباس در آن مسابقه تماس گرفتیم تا او هم درباره این بازی و به خصوص تکرار پنالتی‌ها صحبت کند.
او که در تعطیلات نوروز و پس انتشار دوباره این ویدئو، به واسطه مهار سه ضربه پنالتی متوالی به شدت مورد توجه قرار گرفته است، صحبت‌های جالبی را در این باره به زبان آورد و گفت اعضای آن تیم اصلا به موضوع تبانی فکر نکرده بودند. گفتگو با خسروی را در ادامه می‌خوانید:

بله، برایم خیلی جالب است. همان دو سال پیش که این اتفاق افتاد، خود ورزش سه هم لطف داشت و پوشش داد اما اینکه حالا باز هم این ویدئو وایرال شده، برای من هم جالب بود.

یک دست گذاشتن بود و در ویدئو هم مشخص است اما نمی‌دانم تا چه اندازه می‌تواند پنالتی باشد. معمولا این صحنه‌ها را پنالتی نمی‌گیرند اما شاید دلیل اصلی اعلام پنالتی در آن صحنه این بود که ما 3-0 جلو بودیم. ممکن است این موضوع باعث شده باشد که داور برخورد ساده را پنالتی بگیرد.
ویدئو: 251205

فکر می‌کنم در پنالتی اول هیچ تخلفی صورت نمی‌گیرد و زمان ضربه، یکی از پاهای من کاملا روی خط است. البته قبل از ضربه کمی جلو می‌آیم اما هنگام ضربه باز هم برمی‌گردم و پایم روی خط است. روی پنالتی دوم 20-30 سانتی‌متر جلو آمدم و تکرار درست بود، اما پنالتی اول را بعید می‌دانم.

نه، اصلا. جایگاه ایرانجوان مشخص بود و پایین جدول حضور داشت و ما هم تقریبا صدر جدول بودیم و همان سال هم به پلی آف رفتیم و در آن دوم شدیم. نظر شخصی من این است که داوران ایران بر اساس نتیجه قضاوت می‌کنند و این یکی از بزرگترین معضلات است؛ زمانی که یک تیم 2-0 یا 3-0 جلو باشد، علاقه دارند تیم حریف هم یک گل بزند و این نگاه همیشه وجود دارد. چیزی که خود من احساس کردم این بود این موضوع باعث اعلام پنالتی شد. من شخصا اصلا به تبانی و چنین مسائلی فکر نکردم، فقط فکر می‌کنم روی تکرار اول اشتباه کردند.

یکی از دوستان من آن کامنت را برای من فرستاد اما من بعید می‌دانم. من آن‌ پیج را دیدم و فکر می‌کنم یک تشابه اسمی بوده و قصد داشته‌اند حاشی ایجاد کنند. بعید می‌دانم خود آقای قاسمی آن کامنت را گذاشته باشند.

واقعیت این است که اصلا چنین موضوعی سمت رختکن و بازیکنان ما مطرح نبود.

در مجموع مسابقات لیگ دو تا چه حد تحت تاثیر این مسائل و قضاوت‌های شبهه برانگیز بود؟
همین الان هم در همه رده‌ها، حتی در لیگ یک و لیگ برتر هم چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد. متاسفانه داوری در لیگ ایران یک شغل حساب نمی‌شود و زمانی که به دستمزد داوران نگاه کنید، می‌بینید که فدراسیون فوتبال هم در ایجاد این شبهات نقش دارد. چطور می‌شود که یک داور کل زندگی‌اش را بگذارد و برای هر بازی 5-6 میلیون دریافت کند؟ شاید یک داور در طول سال هم 10-15 قضاوت کند. این داور چطور خودش را مدیریت کند؟ این یک معضل است.

من قبلا هم درباره این موضوع صحبت کردم و واقعیت این است که این اتفاق راز به خصوصی نداشت. من در دوران فوتبالم‌ پنالتی‌ها زیادی را گرفتم و یک سال هم با نود ارومیه در لیگ یک بودم اولین یا دومین دروازه‌بانی بودم که بیشترین مهار پنالتی را داشتم. اما در آن لحظه نکته مهم و برجسته این بود که ما 3-0 جلو بودیم و من تمرکز بالایی داشتم. یک مسائل دیگری هم در مهار پنالتی وجود دارد که راز است و همه نباید متوجه شوند (با خنده). مهم‌ترین موضوع این است که تمرکز بالایی داشته باشید و در همان زمان کم به تمرکز بالایی برسی. این یک لطف و هدیه از طرف خدا بود که بعد از سال‌ها زندگی و فوتبال سالم بود.

صحبت درباره این موضوع مفصل است و من همیشه به همه کسانی که در سطح بالا فوتبال بازی کرده‌اند احترام می‌گذارم اما واقعیت‌هایی هم وجود دارد که نمی‌شود از آن فرار کرد. شاید بازیکنانی باشند که از 30-40 درصد افرادی که در سطح بالا بازی می‌کنند، لایق‌تر باشند اما در فوتبال ایران باید در کنار استعداد ارتباطات قوی هم داشته باشید. البته در مورد خودم همیشه انگشت اتهام سمت خودم است، چون هیچوقت نتوانستم ارتباط خوبی بگیرم.

من الان در لیگ سه بازی می‌کنم و در تیم فولاد هرمزگان حضور دارم.

من متولد 63 هستم و تقریبا 39 ساله‌ام.

سعی کردم سالم زندگی کنم. همیشه به دوستانم گفته‌ام دو موضوع برایم خیلی مهم است؛ اینکه از نظر جسمانی سالم باشم و اینکه شور و اشتیاق داشته باشم. خدا را شکر فعلا هر دو هست و تا زمانی هم که باشد، بازی می‌کنم.

فکر می‌کنم همه کسانی که در فوتبال فعالیت می‌کنند، باید در زمین و بیرون زمین طوری رفتار کنند که حقی از کسی ضایع نشود. این اتفاقات و رفتارهای شبهه برانگیز جالب نیست. این حواشی در فوتبال ایران زیاد هستند، اما همه ما باید تلاش کنیم کارمان را درست انجام بدهیم.