بزرگنمايي:

عصر کرد - سنندج - هر سال با آمدن اردیبهشت و خرداد، دشت های شهرستان بیجار به خصوص مناطق بکر و دست نخورده شمال گروس، پر از شقایق های سرخ و زرد می شود و جلوه ای بهشتی به خود می گیرد.
به گزارش ایرنا، دشت های مخمل گون سبز با گل های زیبای سرخ و زرد، چشم هر بیننده ای را به زیبایی وصف نشدنی خود جلب کرده و همچون نگینی درخشان و ارزنده، فخر فروشی خود را به نمایشی رایگان اما کوتاه فرا می خواند.
یکی از جاذبه های طبیعی و فصلی شهرستان بیجار که می تواند با تبلیغات مناسب و مدیریت به یک جاذبه گردشگری تبدیل شود، وجود دشت های وسیع شقایق در تمام نقاط شهرستان بخصوص روستای قیصه است که اواخر اردیبهشت جلوه نمایی و طنازی می کند، گویی گوشه کوچکی از بهشت برین، به این گونه از دل زمین و طبیعت سرخ و آتشین مملو از شقایق ها که چشم هر بیننده ای را محصور می کند، پدید آمده است.
با توجه به بارش های مناسب بهاری در شهرستان و دمای پایین هوا، رویش گیاهان و گل های بهاری با قدری تاخیر آغاز شد و این روزها، دشت های وسیع مملو از گل های زیبای بهاری بخصوص شقایق های سرخ و زرد است.
در این مدت زمین های زراعی و دامنه دشت های زیبای شقایق به وسعت چندین هکتار پوشیده از گل های بهاری است که سرخی آن از دور دست ها قابل مشاهده است آنچنان که گویی خالق هستی چادری سرخ بر دشت های سبز گسترانده تا برای دقایقی آدمی را به جهت درک قدرت لایزال خود به تامل وا دارد.
یک فعال عرصه حفظ طبیعت در بیجار می گوید: ایام زیبای دیدن شقایق های بیجار شروع شده و جلوه های زیبای آن هر بیننده ای را به تحسین و ستایش خالق زیبایی ها، پروردگار متعال می خواند.
رضا پیران روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به فعالیت گروه های مردم نهاد و دوستداران طبیعت افزود: خودنمایی و شکوفایی رنگ های زیبای شقایق ها در دشت ها و دامنه های وسیع دیار گروس در این روزها به بیشترین اندازه رسیده است.
وی با بیان اینکه فرصت زیادی برای دیدن زیبایی شقایق ها به علت عمر کوتاه آن باقی نمانده است، ادامه داد: دشت ها و دامنه های متعدد مملو از شقایق های سرخ و زرد در بیجار مردم بویژه گردشگران طبیعت را بسوی خود می خواند.
پیران که به مرد سبز بیجار معروف است، گفت: از دشت های حاشیه رودخانه قزل اوزن تا مسیر پایانی این رودخانه بویژه منطقه قم چقای و روستای چشمه سنگین، دشت های روستای قیصه، شاهد دریایی از رنگ های زیبا، شاد و دلنشین شقایق است.
وی یادآور شد: دشت های وسیع منطقه چنگ الماس و حاشیه مزارع گسترده گندم در حومه رودخانه سلامت آباد، منطقه بابارشانی و خسروآباد تا دشت وسیع خورخوره مملو از مزارعی است که بیش از چندین هکتار را گل شقایق پوشانده است.
او در وصف زیبایی دشت شقایق ها می گوید: انسان تصور می کند، پارچه ای مخملی قرمز و سبز رنگ بر دامان دشت ها گسترده شده و منطقه را در بر گرفته است.
این فعال حافظ طبیعت گفت: دشت های منطقه نجف آباد، بسوی کوه نسار در ضلع جنوب غربی و منطقه وسیع جعفرآباد در ضلع شمالی بیجار از دیگر مناطقی است که سطح وسیعی از روییدن گل شقایق سرخ و زرد را به خود می بیند.
پیران به همه دوستداران طبیعت توصیه کرد لذت تماشای دشت ها و مزارع روستاهای چوپی و نگارستان را از بالای کوه حمزه عرب از دست ندهند و لختی در یک فضای طبیعی و دلنشین بهاری کوه مرتفع حمزه عرب، به تماشای دامنه های قرمز رنگ این کوه بنشینند.
وی اضافه کرد: بارش مناسب باران در فروردین و اردیبهشت موجب شده تا هم طبیعت دیرتر از خواب زمستانی بیرون آید و هم آب باران، موجب رشد مناسب و درخشش زیبای این گل در دشت های اطراف شهرستان شده است.
پیران افزود: برخی از فعالان زیست محیطی منطقه می گویند زمانی دشت های حومه بیجار مشهور به منطقه تخت علیا و سفلی پر از شقایق های وحشی و شادابی بود که همچون سفره ای بر سینه خاک خودنمایی می کرد.
در واقع می توان آن را قطعه ای از بهشت یاد کرد اما به علت خشکسالی های متعدد سال های اخیر، اکنون در این منطقه تنها دشت های کوچکی از شقایق ها دیده می شوند.
پیران یادآور شد: در فصل بهار و روزهای تعطیل تعداد زیادی از مردم بدون هیچ گونه نظم و ترحمی وارد دشت می شوند و برای گرفتن عکس یادگاری تا آنجا که امکان دارد خود را به وسط گل ها می رسانند.
وی می گوید: این کار باعث می شود تا گل های ظریف شقایق زیر پا پراکنده و به راحتی از ساقه جدا شوند و دیگر زمانی هم برای روییدن مجدد پیدا نمی کنند.
پیران افزود: پیاز هر گل شقایق که در کُردی به آن (گلاله سوره) گفته می شود 14 تا 15 سال توان روییدن دارد و هر سال پیاز جدیدی کنار آن می روید که این باعث زیاد شدن گل در دشت می شود، لذا اگر برای لذت بردن چند دقیقه ایی، پیاز را از خاک بیرون بیاوریم در واقع روز مرگ شقایق را رقم زده ایم.
به نظر این فعال عرصه طبیعت، فعالیت گروه های مردمی و نهادهای غیر دولتی موجب می شود؛ سطح فرهنگ عمومی مردم افزایش و دوستی با طبیعت گسترش یابد.
شهرستان بیجار 89 هزار نفری بیجار در 142 کیلومتری شرق شهر سنندج، مرکز استان کردستان، با داشتن بیشترین و گسترده ترین مزارع گندم و دشت قرار دارد.
9943/9102