بزرگنمايي:

عصر کرد - آرام و سر به زیر بود، با احساس تکلیف لباس رزم بر تن کرده بود، از مادرش تقاضا می کرد تا برای او دعا کند و از خدا بخواهد شهادت را نصیبش بگرداند و از او خواست تا با تاسی از حضرت زینب سلام الله علیه در مقابل مصائب، صبر و شکیبایی را پیشه او کند. به گزارش ایسنا، منطقه کردستان، اگر چه خود در میدان جنگ حضور داشت، اما از کمک به جبهه های جنگ غافل نبود و از حقوق کمی که دریافت می کرد، مبلغی از آن را برای کمک به جبهه های حق علیه باطل کمک می کرد.
او نهم اسفند سال 1343 در شهر بیجار گروس در یکی از محله های قدیمی شهر دیده به جهان گشود، پدرش حاج عبدالاحد در شهرداری کار می‌کرد و مادرش ملیحه فاتحی خانه دار بود.
با پشت سر نهادن دوران طفولیت در دبستان 25 شهریور سابق زادگاهش ثبت نام شد و تحصبلات ابتدایی را در آن مدرسه به پایان برد و برای ادامه تحصیل به مدرسه راهنمایی رفت در مقطع راهنمایی درس می خواند که قیام مردمی علیه حکومت ستم شاهی به اوج خود رسید.
چون خانواده او از خانواده های مذهبی و انقلابی شهر بودند ، خیلی زود در مسیر انقلاب قرار گرفت و با سن و سال کم در فعالیت های انقلابی شرکت می کرد و برای پاسداری از انقلاب نوپای اسلامی از ادامه تحصیل بازماند .
حمید از سال 1361 به صورت رسمی فعالیت خود را در سپاه بیجار آغاز کرد، چند ماهی در تعمیرگاه سپاه کار می کرد و خیلی زود در زمینه تعمیر خوردوهای سپاه مهارت لازم را پیدا کرد.
ام او با هدف دیگری وارد سپاه شده بود، هدف او پاسداری از میهن اسلامی و دفاع از مرزهای کشور و انقلاب نوپای اسلامی بود و با همین انگیزه برای ادامه فعالیت به منطقه اعزام شد.
حمید چند ماهی را در پایگاه عملیاتی روستای قشلاق نوروز از روستاهای اطراف بیجار به فعالیت پرداخت و به صورت داوطلبانه عازم مناطق عملیاتی دیواندره که در آن سال ها از حساسیت خاصی برخوردار بود، شد و پایگاه عملیاتی هزارکانیان به عنوان محل خدمت او تعیین شد.
هزار کانیان یکی از روستاهای دورافتاده دیواندره بود که به تازگی از لوث عوامل ضد اقلاب پاکسازی شده بود.
چند ماهی از حضورش در این پایگاه می گذشت که در 13 اردیبهشت ماه سال 1363، شب هنگام در حالی که مشغول نگهبانی بود بر اثر اصابت ترکش خمپاره دشمن به شهادت رسید و به حیات ابدی دست یافت و در گلزار شهدای بیجار به خاک سپرده شد.
انتهای پیام