بزرگنمايي:

 عصرکرد- کتاب "چگونه انتقاد کنیم" هر فرد در طول حیات خود ممكن است بارها توسط دیگران مورد ارزیابی قرار گیرد. برخی از این ارزشیابی ها دارای جنبه های تشویقی و برخی دیگر منتقدانه است.

 انتقاد از دیگران در صورتی كه هوشمندانه انجام شود آثار بسیار مفیدی خواهد داشت، در غیر این صورت ممكن است با واكنش‌های منفی مختلف مواجه شود، این رفتار، هنری است كه باید آموخت و بدون آگاهی از روش كاربرد آن زیان بار خواهد بود .

انتقاد درست آن است كه ضمن تاكید بر نقاط قوت به نقاط ضعف فرد نیز اشاره كند و با ارایه راهكارهای مناسب برای رفع آن سخن به میان آورد، پذیرش انتقاد از دیگران بین طبقات مختلف متفاوت است، برای مثال در بیشتر مواقع انتقاد از سوی افراد یک خانواده قابلیت پذیرش بیشتری در مقایسه با سایرین دارد، به طور معمول ما در برابر قضاوت افراد بیگانه آسیب پذیری بیشتری داریم.

در این کتاب با انواع انتفادها آشنا می‌شویم که شامل:

  انتقاد سازنده: این روش در بسیاری موارد می‌تواند جنبه ای سازنده و مثبت داشته باشد. اگر لحن انتقاد كننده دوستانه باشد بیشتر موثر واقع شده و شنونده بدون آنكه مورد حمله قرار گیرد از معایب خود مطلع می‌شود .

انتقاد غیرمستقیم: ا نتقاد می‌تواند به صورت غیرمستقیم بیان شود. برای مثال اگر طرف مقابل شما خصوصیت بدی داشته باشد، در خلال گفتگو به او بگویید «به نظر شما آدمهایی كه دارای این خصوصیت اخلاقی هستند، غیرقابل تحمل نیستند.»

انتقاد همراه با تعریف و تمجید : در این روش ابتدا می‌توان به تعریف و تمجید ویژگی های ارزشمند فردی كه مورد انتقاد است پرداخت .

انتقاد تهاجمی و صریح : رک بودن نشانه صراحت و صداقت است ولی همیشه برای مخاطب خوش آیند نیست بخصوص اگر خیلی ناپخته بیان شود .

محكوم كردن : بجای انتقاد همراه با راهنمایی، انتقاد كننده مخاطب را در یک دادگاه یک طرفه محاكمه و محكوم می‌كند، او به خود این حق را می‌دهد كه در مورد دیگران اظهار نظر كرده و الگوی فكری خود را به وی تحمیل كند .

انتقاد دیرتر از موعد : این گونه انتقادات، زمانی صورت می‌گیرد كه هیچ كمکی به رفع مشكل نمی‌كند