بزرگنمايي:
عصرکرد- از جمعیت 140 هزار و 192 نفری
شهرستان قروه، 45 هزار و 788 نفر در 122 روستای این شهرستان زندگی می کنند و
از این تعداد روستا به گفته رئیس بنیاد مسکن قروه 25 روستای منتخب در 4
بخش در چهارمین طرح آمارگیری از ویژگی های مسکن روستایی مشارکت می کنند.
این طرح که به دنبال مطالعه ویژگی
های واحدهای مسکونی روستایی، ویژگی های عمومی روستا و بررسی تغییرات ایجاد
شده در واحدهای مسکونی بهسازی شده در خصوص آنهاست در حالی آغاز به کار
کرده که همچنان بسیاری از روستاهای شهرستان قروه از نظر زیرساختی ضعف دارند
و نیازمند توجه هستند.
هرچند طرح هادی روستایی به موازات
اجرای این طرح از سال ها قبل با هدف بررسی همه جانبه روستاها و تنظیم سند
چشم انداز توسعه روستا فعالیت می کند، اما در قالب طرح آمارگیری به گفته
کارشناسان امر ویژگی های فنی و تخصصی نظیر سازه، عناصر معماری، کاربری
فضاهای مختلف و ویژگی های عمومی روستا در داده های جمع آوری شده عیان خواهد
شد.
موضوعی که به نظر می رسد با دغدغه
روستاییان و اولویت بخشی آنان به نیازهای معیشتی خود تفاوت داشته و به
عقیده برخی، مطالعات میدانی تا زمانی که به مرحله عملیاتی برسد پروسه زمانی
طولانی را سپری خواهد کرد.
مقاوم سازی اولویت اول
از جمله پروژه های کلیدی بهسازی
مسکن روستایی که بررسی تبعات و تغییرات آن در طرح آمارگیری مطالعه خواهد
شد، موضوع مقاوم سازی مسکن روستایی است.
به گفته رئیس بنیاد مسکن قروه طرح
مقام سازی روستایی از سال 85 همزمان با سراسر کشور در شهرستان قروه آغاز
شده و تا کنون 8 هزار و 495 واحد مسکونی مقاوم سازی شده اند. «محمدمهدی
محمدی»
اظهار داشت:«برای مقاوم سازی مسکن روستایی تا سال گذشته 18 میلیون تومان
تسهیلات پرداخت می شد و این رقم امسال به 25 میلیون تومان رسیده است.»
با این حال باتوجه به افزایش
روزافزون قیمت مصالح ساختمانی بنا به اظهارات تعدادی از اهالی روستاها
امروزه با این رقم نمی توان حتی نیمی از مسکن را احداث کرد.
«محمدمراد قادری» یکی از
روستاییان معتقد است که درآمدهای حداقلی ساکنان روستاها موجب شده بسیاری
نسبت به دریافت این وام رغبتی نداشته باشند و همین مشکل را دو چندان می
کند. به گفته او باید دخل مردم با خرج آنان محاسبه شود و براین اساس
تسهیلات پرداختی بررسی شوند که غیر از این اگر باشد روستاییان به جز ضرر
هیچ چیز نصیبشان نخواهد شد.
ضعف زیرساختها
تمامی این مسایل در حالی است که
بررسی وضعیت امکانی روستاها حتی در مواردی که طرح هادی به اجرا درآمده است،
نشان می دهد بسیاری از روستاها فاقد زیرساخت های اولیه از جمله مدرسه،
درمانگاه، پارک بازی، راه های ارتباطی آسفالت و کمبود آب و... هستند.
مطابق اظهارات «شریف احمدی» از
روستاییان قروه ای با وجود اینکه بارها کمبودهای موجود در روستاها به گوش
مسئولان رسیده اما همچنان کودکان روستایی برای بازی به تپه های اطراف
روستاها مراجعه کرده و در مدارس فرسوده کلاس درس خود را برگزار می کنند.
همچنین به گفته او بسیاری از
روستاها به صورت اشتراکی از یک خانه بهداشت استفاده می کنند و در هنگام
بروز بیماری و یا عارضه شدید، بیمار مجبور به طی مسافت قابل توجهی از جاده
های خاکی برای درمان می شود.
مهاجرت اجباری
نبود ضرورت های معیشتی در سال های
اخیر موجب تشدید مهاجرت از روستا به شهر و به هم خوردن تعادل وزنه های
زندگی شهری و روستایی شده و موضوع حاشیه نشینی اطراف شهرها را اضافه کرده
است.
همین موضوع موجب شده برخی
روستاهای قروه خالی از سکنه شده و در ادامه مسئولان به دلیل کاهش تعداد
خانواده های ساکن، توجهی به توسعه امکانات نداشته باشند.
با این وجود بسیاری از روستاییان
تمایلی به مهاجرت نداشته و بارها اعلام کرده اند در صورتی که اولویت های
مورد نیاز آنان تأمین شود حتی روستاییان ساکن در شهرها به روستاها بر می
گردند. همانند «صدرالدین حضرتی» که می گوید اگر برای زندگی در روستا تأمین
نیاز شود با جان و دل باز می گردد. «وقتی برای اولویت های روستایی هیچ گونه
کاری صورت نمی گیرد و مردم برای کارهای خود می مانند چاره ای جز مهاجرت
باقی نمی ماند.»
لزوم اجرا و عمل
شناخت واقعیت های موجود مسکن و
روند تحولات آندر طی زمان، توسعه سیستم جامع اطلاعاتی مسکن روستایی با
ایجاد پایگاه اطلاعاتی و تخصصی مسکن روستایی، تهیه و تدوین شاخص های مسکن
روستایی، ارائه تحلیل هایی از وضعیت واحدهای مسکونی روستایی کشور، ارزیتبی
تغییرات هزینه احداث مسکن روستایی، شناخت و تحلیل وضعیت آبادی های کشور از
جمله نتایجی است که به عقیده مسئولان در طرح آمارگیری ویژگی های مسکن
روستایی حاصل خواهد شد.
در واقع با اجرا طرح آمارگیری از
ویژگی های مسکن روستایی به نظر می رسد تا زمان تکمیل اطلاعات تمامی روستاها
و رسیدن به مرحله عملیاتی و استفاده از داده ها، پروسه طولانی را سپری
کرده و در طول اجرا هم بارها نیازمند به بازبینی اطلاعات خواهد بود.
با این وجود به نظر می رسد تسهیل
مقاوم سازی مسکن روستایی، توسعه راه های ارتباطی و تأمین زیرساخت هایی
مانند آب شرب سالم، گازرسانی، ساخت مدرسه و درمانگاه در روستاها ضرورت
داشته و باید از اولویت های کاری قرار گیرند.