بزرگنمايي:

عصرکرد- کودکان کار خیابانی سنندج مانند میلیون‌ها کودک روی زمین دارای آرزوهایی هستند و خواهان یک زندگی آرام، بی غدغه و بی‌دردسرند.

  کودک کار در خیابان به کودکی گفته می‌شود که در سنین زیر 18 سال اوقات خاصی از عمر خود را تنها در خیابان‌ها گذارنده و به خاطر امرار معاش مجبور به انجام کار هستند.

کودکان کار با این امید که دیگر در خیابان کار نکنند،تحت مراقبت موسساتی هستند که بتوانند حق کودکی خود را بگیرند و در واقع کودکان کار از محروم‌ترین گروه کودکان هستند که از بیشترین حقوق خود بی بهره‌اند.

حق برخورداری از تغذیه، پوشاک، بهداشت، مسکن مناسب، حق بهره‌مندی از آموزش و پرورش، از زندگی با پدر و مادر، استفاده از اوقات فراغت و در نهایت حق زندگی سالم و انسانی از کودکان کار در خیابان، سلب شده است.

شاید بتوان گفت مشکلات زندگی خانوادگی و مشکلات ناشی از عوامل اجتماعی، این کودکان را به سوی بزهکاری و کارهای خلاف هدایت می‌کند که فقر یکی از مهم‌ترین این مشکلات است.

سعدی زارعی مسئول فنی کودکان کار سنندج، اظهار کرد: کودکان خیابانی، افرادی هستند که 24 ساعته در خیابان‌ها بوده و با خانواده ارتباط کجدار و مریز دارند و یا اصلا در ارتباط نیستند، این افراد از مدرسه فراری و اعمال بزهکارانه انجام می‌دهد.

وی تصریح کرد: طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی کودک خیابانی، به طور کلیکودکانی که در محدوده سنی 6 تا 18 سال قرار دارند و محل زندگی و کارشان در خیابان‌ها بوده و به اجبار مشغول کار هستند، کودک خیابانی طلقی می‌شوند.

سنندج کودک خیابانی ندارد

مسئول فنی کودکان کار سنندج، با اشاره به اینکه در شهر سنندج کودک خیابانی نداریم، بیان کرد: خوشبختانه ما در موسسه خیریه ئاسوی زانیاران، تاکنون کودک خیابانی نداشته‌ایم و مردم سنندج در این مورد اطلاعی به ما نداده‌اند.

زارعی بیان کرد: منظور از کودکان کار در خیابان، افرادی هستند که در طول روز به صورت تقریبی حدود 6 تا 9 ساعت از وقت خود را برای کمک به خانواده و رفع مشکلات اقتصادی در خیابان‌ها مشغول کار بوده و بعد از آن به خانه‌هایشان برگشته و در کنار خانواده می‌مانند.

وی با بیان اینکه 85 درصد کودکان کار سنندج به مدرسه می‌روند و در حال تحصیل هستند، افزود: این کودکان، قبل یا بعد از مدرسه در خیابان‌ها مشغول کار هستند.

مسئول فنی کودکان کار در سنندج، با اشاره به اینکه کودکان کار معمولا خانواده‌های پرجمعیت دارند، عنوان کرد: پرجمعیت بودن خانواده ها و مریض بودن پدر و مادر، از دلایل مهم به خیابان کشیده شدن اجباری کودکان برای امرار معاش است.

زارعی ذکر کرد: کودکان کار معمولا پدرهایشان دستفروش و کارگران فصلی هستند که حقوق ثابتی ندارند و در محلات حاشیه و پایین شهر سنندج در خانه های استیجاری زندگی می‌کنند.

وی در ادامه گفت: محل زندگی بیشتر کودکان کار سنندج به ترتیب در محلات حاشیه نایسر، عباس‌آباد و تقتقان است، در واقع این سه محدوده بیشترین پذیرش کودکان کار در موسسه بوده است.

مسئول فنی کودکان کار سنندج، افزود: خوشبختانه کودکان کار سنندجی بیماری هایی چون ایدز و هپاتیت ندارند و فقط به اجبار مشغول کسب درآمد ناچیز در خیابان‌ها هستند.

پذیرش  118 کودک کار در موسسه ئاسو زانیاران سنندج

زارعی عنوان کرد: در سطح شهر سنندج 118 نفر کودک در موسسه حمایت از کودکان کار، ثبت نام شده‌اند که از این تعداد 4 نفر دختر و مابقی پسر هستند.

وی با بیان اینکه نداشتن پول، دلیل اصلی کار کردن این کودکان در خیابان است، افزود: ندادن اجاره خانه و ناتوانی در پرداخت قبوض آب، برق، گاز و... از جمله مشکلات این کودکان برای دستفروشی در خیابان‌ها است.

مسئول فنی کودکان کار سنندج، با اشاره به شیوه پذیرش کودکان کار در این موسسه تصریح کرد: مددکاران این موسسه کودکان کار سطح شهر را شناسایی و برای سازماندهی به موسسه معرفی می‌کنند.

وی اظهار کرد: موسسه ئاسوی زانیاران به هیچ عنوان کودکان را به اجبار پذیرش نمی‌کند و در صورت تمایل و رغبت این کودکان، در موسسه ثبت نام می‌شوند.

زارعی به حمایت‌های این موسسه از کودکان کار اشاره و عنوان کرد: برگزاری کلاس‌های ورزشی، استخر، نقاشی و زبان انگلیسی به طور رایگان برای کودکان کار و برگزاری دوره‌های آموزشی برای خانواده‌های آنان از جمله خدمات ارائه شده موسسه ئاسو زانیاران است.

وی در ادامه گفت: موسسه حمایت از کودکان کار، در ایام‌های مختلف سال مانند عید نوروز، شب یلدا و ماه رمضان سبدهای کالا و اقلامی همچون اجیل، گوشت، مرغ و برنج را به این خانواده اهدا می‌کند .

اخذ رضایت خانواده ها برای کار نکردن فرزاندانشان، کار دشواری است

یدالله اکبری، مددکار خیابانی کودکان کار در سنندج، اظهار کرد: کسب رضایت خانواده‌های کودکان کار، یکی از سخت‌ترین بخش های کار ماست، چرا که به هیچ عنوان راضی به کار نکردن کودکانشان نمی‌شوند.

وی با بیان اینکه خانواده‌های این کودکان به نسبت وضعیت مالی بدی ندارند، بیان کرد: به دلیل دلسوزی و کمک مردم سنندج به این کودکان و درآمدی که آن‌ها به خانواده‌هایشان می‌دهند، والدین این کودکان خواستار کارکردنشان در خیابان ها هستند.

مددکار کودکان کار در سنندج، با بیان اینکه کودکان کار می‌توانند به جای کار کردن در خیابان‌ها شغل و حرفه‌ایی یاد بگیرند، ذکر کرد: متاسفانه این خانواده‌ها اجازه نمی‌دهند که فرزندانشان به مدرسه بروند یا در یک مغازه مکانیکی،حرفه‌ایی یاد بگیرند و در آینده کسب درآمد کنند.

اکبری افزود: کودکی 13 ساله را در پارک کودک آبیدر سنندج شناسایی کردیم، که پدرش در زندان به سر می‌برد و این کودک نان آور خانواده‌اش است و شب ها به خانه نمی‌رود و در همان جا می‌خوابد.

وی کفت: بسیاری از این کودکان طبق گفته خودشان قبل از پذیرش در موسسه، به دلیل نداشتن پول و وضعیت نامناسب، صندوق‌های کمیته امداد را می‌شکستند.

کودکان کار شهرستانی در خیابان های سنندج

این مددکار، با بیان اینکه در تابستان امسال بیشترین آمار کودکان کار در خیابان مربوط به شهرستان‌ها بوده، افزود: به دلیل بسته شدن مرزها در شهرستان‌های اطراف، بسیاری از کودکان نان آور خانواده، برای امرار معاش به شهر سنندج آمده بودند.

70کودک در نایسر بی‌شناسنامه هستند

اکبری با اشاره به اینکه بالغ بر 70 کودک در نایسر شناسنامه ندارند، گفت: طبق آمار پایگاه خدمات اجتماعی مشخص شده که 70 کودک در نایسر بی‌شناسنامه هستند و نمی‌توانند در مدرسه ثبت‌نام کنند.

وی در ادامه بیان کرد: سال گذشته با همکاری موسسه ئاسو زانیاران، ثبت احوال و سازمان بهزیستی توانسیم برای 4 کودک شناسنامه صادر کنیم و خوشبختانه این کودکان موفق شدند امسال در مدرسه ثبت نام کنند.

مسئولان نسبت به کودکان کار خیابانی دغدغه ندارند

مددکار خیابانی کودکان کار در سنندج در پایان با اشاره به اینکه بسیاری از ارگان‌ها در قبال کودکان کار خیابانی مسئول هستند، یادآور شد: متاسفانه اداره‌های دولتی و مسئولان در بحث سازماندهی کودکان کار خیابانی، همکاری لازم را با موسسه انجام نمی‌دهند، شاید اگر نسبت به این کودکان بی‌تفاوت نباشند مشکل این کودکان حل می‌شد.