بزرگنمايي:

عصر کرد - روزنامه همشهری روز دوشنبه 25 تیر ماه در ویژه نامه استان کردستان خود گزارشی به قلم روزیتا قادری با عنوان سرگردانی های یک شهر پر از تاکسی دارد که در آن به مشکلات حمل و نقل عمومی در شهر سنندج پرداخته است.
در این گزارش آمده است: امروزه با توجه به آلودگی هوا و ترافیک های سنگین، استفاده از ناوگان عمومی سطح شهر بسیار مهم و ضروری است اما از طرفی هم باید از فعالیت اتوبوس‌های فرسوده و دودزا جلوگیری کرد و در فصول مختلف سال اتوبوس‎ها از امکانات مناسب از جمله گرمایشی و سرمایشی مناسبی برخوردار باشد و تا جایی که امکان دارد مسافت مسیرها را کوتاه نمایند، چرا که امروز زمان برای شهرندان بسیار ضروری و قابل اهمیت است.
یکی از شهروندان سنندجی درباره وضعیت ناوگان حمل و نقل عمومی سطح شهر می‎ گوید: روزانه ده‎ها دستگاه اتوبوس، مسافران سطح شهر را جابجا می‌کنند که مستلزم امکانات مناسب تری برای آسایش بهتر مردم هستند.
مریم رضایی عنوان می کند: استان کردستان و به تبع شهرسنندج هر سال با رشد جمعیت مواجه است و شهرک‎های جدید با مجتمع‎های آپارتمان‎های بسیاری ساخته شده که با این وضعیت و برای رفاه حال شهروندان و جابجایی آنها، باید فکری اساسی صورت گیرد.
وی بیان می ‎کند: امروزه تعداد ماشین‎های تک سرنشین در سطح شهر افزایش یافته و موجب ترافیک و آلودگی هوا می ‎شوند و این ناشی از نارضایتی مردم از ناوگان حمل و نقل عمومی است، چرا که اتوبوس‎های سطح شهر فرسوده و امکانان گرمایشی و سرمایشی مناسبی ندارند و در بسیاری از موارد اتوبوس‎ها مسیرهای خود را دورتر کرده‎اند در حالیکه مدیریت زمان برای مردم مهم است.
دانشجوی سنندجی سال آخر دوره دکتری برنامه‌ ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی در باره وضعیت ناوگان حمل و نقل عمومی شهر سنندج می گوید: بی تردید الگوهای شهرسازی در حال حاضر به سوی شهرهای مبتنی بر توسعه حمل و نقل عمومی در حرکت است و اگر نگاهی به تجارب برخی کشورهای پیشتاز در زمینه حمل و نقل عمومی شهر بیندازید، پرده از مولفه‎های برمی ‌دارند که بی شک می‌ توانند در کشور و استان کردستان نیز مورد استفاده واقع شود.
امیر شریفی گفت: مولفه‎های استفاده حداکثری از حمل و نقل عمومی می‎ تواند، تخصیص حداقل زمان، تسهیل در دسترسی، کیفیت و جذابیت، بهینگی اقتصادی و بسیاری از موارد دیگر باشد که متاسفانه در استان کردستان اغلب این شاخص‌ها وضعیت مطلوبی ندارد.
وی تاکید کرد: نوسازی ناوگان عمومی شهر بسیار ضروری است و در شاخص‎های ذکر شده قطعا تاثیرگذار است اما صرفا فقط نوسازی این ناوگان تغییری ایجاد نمی ‎کند، چرا که نوسازی ناوگان عمومی شهر چه بر پایه هزینه‌های بخش عمومی شهرداری و چه با هزینه‌های بخش خصوصی تا زمانی که بسترهای استفاده از این ناوگان فراهم نشود، مقرون به صرفه نیست.
کارشناس شهرسازی می‌ گوید: وضعیت شهر سنندج از نظر کیفیت خودروهای خدمات رسان در حوزه حمل و نقل عمومی، با توجه به وضعیت کلی اقتصادی می توان در سطح متوسط ارزیابی کرد لذا با این وجود آنچه که بیشتر از نوسازی این ناوگان نیاز است که بسیار سنتی اداره می شود.
شریفی تصریح می ‎کند: نظام مدیریت حمل و نقل در شهر بایستی پیش از نوسازی آن باید به زمینه‎های اساسی بیندیشد که نوسازی به صورت اتوماتیک و از سوی بخش خصوصی انجام شود نه این که با تدوین مقررات اجباری آنها را مجبور به ارتقای کیفیت‎ خودروها کرد، چرا باید یک راننده تاکسی خودروی پیکان درصدد ارتقای خوردوی خود به یک خود روی باکیفیت روز باشد در حالی که کرایه‎های جابه جایی برای کل سطح شهر یکسان است.
مدیر عامل حمل و نقل بار و مسافر شهر سنندج می ‎گوید: طی جلسات متعدد توسط شهرداری و شورای شهر سنندج می‎ بایست در سال گذشته 15 مینی‌ بوس و 10 دستگاه اتوبوس نو به شهرداری سنندج تعلق بگیرد، اما متاسفانه صورت نگرفت که به دلایل متعددی از جمله استقبال نکردن از نوسازی و توسعه ناوگان عمومی است.
امیر جمشیدنژاد بیان می ‎کند: از سال 89 تا به امروز در شهر سنندج اتوبوسی در سطح شهر نوسازی یا اضافه نشده که این ناشی از کم ‎کاری دولت در واگذار کردن این خودروها می‎ باشد، سال جاری نیز با توجه به برنامه و طرح‎های اجرایی وزارت دولت، توجیه اقتصادی ندارد، این درحالی است، حتی شهرهای مانند تهران، اصفهان و ... که وضعیت حمل و نقل عمومی مناسبی داشتند، مخالف بودند.
وی به استقبال کم شهروندان سنندجی از ناوگان عمومی اشاره و عنوان می‎ کند: ساختار سنتی شبکه اتوبوس‎ رانی که به شکل‎های مناسب طراحی نشده است، همچنین نبود فرهنگ لازم استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی است.
مدیر عامل حمل و نقل بار و مسافر شهر سنندج بیان می کند: بازار تاکسی نیز برای متولیان امر بسیار مهم است چرا که باید این قشر نیز بتوانند به شغل تاکسیرانی خود ادامه دهند و بازار آنها فعال باشد، اما کمتر از 10 درصد شهروندان سنندجی از سفرهای اتوبوسی سطح شهر استفاده می کنند.
جمشیدنژاد تصریح می کند: نوسازی ناوگان حمل و نقل شهری توسط وزارت کشور صورت می گیرد و در گذشته 82.5 درصد قیمت تمام شده یک اتوبوس را وزارت کشور و 17.5 درصد باقیمانده نیز توسط شهرداری و شرکت های خصوصی پرداخت می شد.
وی می گوید: در طرح مصوب شده سال جاری واگذاری قیمت های اتوبوس به 50 درصد تقسیم شده لذا برای بخش خصوصی از نظر اقتصادی به صرفه نیست.
لازم است دولت درصد سهم خود را بیشتر و 50 درصد بخش خصوصی که مقرر شد 30 درصد آن را از محل وام های با سود بالا پرداخت شود که باید سود آن کمتر شود تا شاید متقاضی داشته باشد در حالیکه قیمت یک اتوبوس نو بیشتر از 600 میلیون تومان است که دولت در گذشته 500 میلیون تومان را تقبل و مابقی را بخش خصوصی پرداخت می کرد.
منبع: روزنامه همشهری