بزرگنمايي:

کرد آنلاین - این روزها شاهد آتش‌سوزی‌های مداوم در دریاچه زیبای زریبار هستیم به‌راستی چه انگیزه‌ای باعث این‌همه بی‌مهری نسبت به این گهر پاک کردستان شده است؟ این اقدام با هیچ حساب‌وکتاب و منطق علمی جور نمی‌شود. به گزارش ایسنا منطقه کردستان، نیزار جزء لاینفک هر اکوسیستم آبی است اکوسیستم‌های طبیعی با نیزار هویت پیدا می‌کنند وگرنه دریاچه‌های دست‌ساخت پشت سد فراوان‌اند.
اگر نیزار دریاچه زریبار نبود، زریبار دریاچه‌ای بود با آب تیره و متعفن که کسی رغبت به حضور در آن را نداشت. آزمایش‌های فیزیکی شیمیایی انجام‌شده بر روی آب زریبار توسط آزمایشگاه محیط‌ زیست استان نشان می‌دهد که میزان سلامت آب زریبار از نظر نزدیک به استاندارد بودن فاکتورهای فیزیکی شیمیایی آن قبل از نیزار با بعد از نیزار (داخل کاسه آبی دریاچه) به‌مراتب باهم متفاوت بوده و آب داخل کاسه زریبار بسیار سالم‌تر است که نشان می‌دهد نیزار در دریاچه به‌عنوان یک سیستم فعال تصفیه کنند آب عمل می‌کند.
شاید کسانی هستند که بگویند این نیزارها پوسیده‌شده و به داخل دریاچه رسوب می‌کنند و عمق آن را کاهش و درنتیجه عمر آن را کاهش می‌دهد.
مطالعات انجام‌شده در مورد زریبار با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد نیزار طی 50 سال اخیر به سمت کاسه داخل سد هیچ پیشرویی نداشته و اگر تغییرات جزئی هم حاصل‌شده جدا شدن قطعاتی از نی شناور از یک سمت دریاچه به سمت دیگر آن براثر وزش باد و تلاطم آب دریاچه بوده که معمولاً با وزش برعکس باد به سمت اولیه خود برگشته‌اند. اگر افزایش نیزاری بوده به سمت خارج و حاشیه‌های دریاچه بوده که ناشی از احداث دایک خاکی و مرطوب شدن اراضی بیشتری از حاشیه زریبار بوده؛ که صدالبته ورود فاضلاب و فضولات دامی و کودهای شیمیایی در رشد بیشتر این پوشش نقش اول را دارد.
در ادامه این یادداشت علمی، علاوه بر نقش نیزار در سلامت آب به موارد دیگر نقش نیزار در دریاچه زریبار به شرح ذیل اشاره می‌شود :
نیزار رتبه اول در بحث زیبایی‌شناختی هر منبع آبی طبیعی را دارد که ارزش آن با عدد و رقم قابل‌محاسبه نیست .
نیزار به‌عنوان سدی محکم از ورود رسوبات و دیگر آلاینده‌ها به دریاچه عمل می‌کند. معمولاً در عملیات آبخیزداری میلیاردها تومان هزینه می‌شود تا از ورود رسوبات به منابع آبی جلوگیری شود؛ که در زریبار مفت و مجانی نیزار این عمل را انجام می‌دهد .
نیزار مآمن و ماهایی برای زیست و زادآوری زیستمندان وابسته به زریبار است آتش زدن آن، سیستم آن‌ها را به هم خواهد ریخت زیرا نی‌های قدیمی چوبی شده جایگاهی محکم و مانعی خوب برای ساخت آشیانه و جلوگیری از نفوذ پرندگان شکاری و دیگر گوشت خوران به آشیانه پرندگان خشکی زی، آبزی و کنار آبزی خواهد بود.
آتش زدن نیزار این جایگاه را از بین می‌برد و اثرات منفی بر جمعیت و تنوع گونه‌ای زریبار خواهد داشت .
همراه با نیزار زریبار گونه‌های گیاهی رطوبت پسندی زیست می‌کنند که بعضاً از گونه‌های نادر کشور و دنیا هستند و در سال‌های اخیر توسط مرکز تحقیقات منابع طبیعی استان شناسایی و به دنیا معرف گردیده‌اند و چه بسا ده‌ها گونه گیاهی ناشناخته دیگر در میان این نیزارها زیست می‌کند که هنوز شناسایی نگردیده‌اند.
با هر آتش‌سوزی این گونه‌ها چون خیلی به شرایط محیطی حساس هستند دیگر هیچ‌گاه رشد دوباره‌ای نخواهند داشت و برای همیشه قبل از شناخته شدن و اثرات دارویی ...برای ما نسل آن‌ها منقرض می‌شود .
نیزار حتی فلزات سنگین را هم از منابع آبی حذف می‌کند که کمتر گونه گیاهی این خصوصیت را دارا می‌باشد. فلزات سنگین به راحتی در نسوج ماهیان نفوذ و ذخیره می‌شود و ما انسان‌ها با خوردن این ماهیان به‌عنوان مصرف‌کننده نهایی تجمع فلزات سنگین در بدن را خواهیم داشت که باعث ده‌ها بیماری و ناهنجاری‌های مادرزادی خواهد شد .
نیزار به‌عنوان یک بافر حفاظت کننده عمل می‌کند که اگر نبود اکنون تا لب آب دریاچه پر بود از اراضی کشاورزی، باغات و خانه باغ و ...
علی‌اکبر عامری فر- کارشناس محیط‌زیست کردستان
/* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin-top:0in; mso-para-margin-right:0in; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0in; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
انتهای پیام